"هرگاه دلم رفت تا محبت کسی را به دل بگیرد؛تو او را خراب کردی؛

خدایا،به هر که و به هر چه دل بستم،تو دلم را شکستی،

عشق هر کسی را که به دل گرفتم،تو قرار از من گرفتی،

هر کجا خواستم دل مضطرب و دردمندم را آرامش دهم،در سایه امیدی،و به خاطر آرزویی،برای دلم امنیتی به وجود آورم،تو یک باره همه را بر هم زدی،و در طوفان های وحشت زای حوادث رهایم کردی، تا هیچ ؟آرزویی در دل نپرورم و هیچ خیری نداشته باشم و هیچ وقت آرامش و امنیتی در دل خود احساس نکنم...تو این چنین کردی تا به غیر از تو محبوبی نگیرم و به جز آرزویی نداشته باشم،و جز تو به چیزی یا به به کسی امید نبندم و جز در سایه توکل به تو،آرامش و امنیت احساس نکنم...

خدایا ترا بر همه این نعمتها شکر میکنم".